De zevende steen

"De vriendelijke reus kwam op visite bij Thomas, terwijl Thomas in zijn luchtballon zat"
Getekend in 1978

Het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat ik altijd datgene getekend heb wat hier niet is. Maar ik ben er van overtuigd dat die wereld wel degelijk bestaat. Al was het alleen maar omdat ik het zie en teken. Maar ik heb er totaal geen moeite mee als mensen zeggen dat ik een beetje veel fantasie heb. Om het maar eens mild te zeggen. Ik voel me er goed bij en het doet me denken aan de andere aarde, die zogenaamd 'nieuwe' aarde waar we allemaal naar toe gaan, maar waar we feitelijk op leven, dus is de term 'nieuw' niet echt van toepassing. De 'andere' aarde wel, want wie goed om zich heen kijkt ziet hoe de wereld niet meer is zoals we die zo lang gekend hebben en waar we ons zo veilig voelden. Ook al waren de leefomstandigheden nog zo beroerd, we houden nou eenmaal graag vast wat we hebben. Of liever gezegd hadden, want velen van ons zijn stilletjes aan dingen aan het 'verliezen'. Dat kan van alles zijn, het is voor iedereen anders. Maar wat voor velen het ergst is, dat is dat hun financiële zekerheden weg aan het vallen zijn. Voor de een wat drastischer dan voor de ander. Wat te denken van al die prachtig opgebouwde pensioenen, zullen die blijven? Ik denk het niet, ik weet het wel zeker. Maar zo erg is het niet, want het zal nog wel even duren voor het allemaal echt weg is. Eerst moeten er nog vele schandalen volgen. Eerst zullen er nog vele bestuurders en beheerders met de billen bloot moeten, want hoe kan het toch zijn dat er geen geld meer is? Wat hebt u er mee gedaan? Het was toch het geld van onze deelnemers in het pensioenplan of fonds of hoe je het ook wilt noemen. Weg = weg en op = op. Zoals nu de wielrenners met de billen bloot moeten, zo zullen al diegenen die de zaak bewust of onbewust belazerd hebben ontmaskerd worden. Het hoort bij het grote zuiveringsproces dat transformatie heet. De transformatie waar heel moeder aarde midden in zit en al heel ver gevorderd is. Hoe hoger het trillingsgetal hoe zuiverder alles wordt. Doe je dat niet, dan kun je eenvoudigweg niet mee. Dus is het zaak om zuiver te zijn en als je dat nog niet bent, om zuiver te worden. Het is goed om eens diep in je eigen ziel te kijken. Hoe denk je over bepaalde zaken? Waar ben je bang voor? Het kan en mag alles zijn. Niets is fout, alles is goed, zegt mijn aardse gids en begeleidster altijd. En gelijk heeft ze, want als je niets fout doet hoef je niets te leren en dan zou je niet hier hoeven te zijn. Dan ben je de wereld meester en hoor je in andere sferen thuis. Zo'n andere sfeer is de andere aarde. Daar kunnen vissen vliegen en vogels zwemmen. Allemaal totaal geen probleem. Daar werken mensen en dieren samen en eten ze elkaar niet op. Dat is ook iets om over na te denken. 'Is het langer nodig om dieren te doden en te slachten voor eigen consumptie?' Ik heb zo'n tien jaar geleden al nee op die vraag geantwoord en eet sindsdien geen vlees en geen vis meer. Ik heb wel even een terugval gehad, maar al snel deden drie van de vier gezinsleden mee. Nu allemaal. Het gaat erom of je het zelf wilt, ja dan nee. Ik hou er niet van om ergens toe gedwongen te worden, dus dwing ik zelf ook niemand iets wel of niet te doen, omdat ik er zo over denk. Het staat iedereen vrij om wel of geen vlees en/of vis te eten. Het is een eigen keuze. Dus maak je er niet druk om. Als het zover is, merk je het vanzelf. De ouderen van nu zullen steeds vaker geconfronteerd worden met kinderen die uit zichzelf al geen vlees of vis meer willen eten. Vis gaat meestal nog wel, omdat die in veel gevallen een vrij leven in zee gehad hebben, maar koeien en paarden en schapen en kippen en varkens worden in hokken vetgemest zoals Hans uit het Sprookje van Hans en Grietje met de boze heks. Zij was blind en deed Hans in een hok om hem vet te mesten, zodat ze hem, als hij daar dik genoeg voor was, lekker kon op eten. Zie je de vergelijking? De heks was blind. Dat zijn wij ook, zolang we niet zien dat dieren levende wezens zijn, net zoals wij dat zelf zijn. Ze hebben gevoel en willen niets liever dan vrij en veilig leven. 

'Eilandvis' getekend in 1987

Dieren zijn op aarde om mensen te helpen. Niet andersom. De mens kan en mag denken, heeft de rede meegekregen om van te leren. En om te leren moeten en mogen we fouten maken. Ik zeg niet dat het fout is om dieren te doden als we honger hebben en/of kleren nodig hebben om onszelf te beschermen tegen uiteenlopende weersomstandigheden. Maar het is allemaal een beetje uit de hand gelopen. Omdat we het te druk hebben, met onzin doen op het een of andere kantoor, laten we het jagen en slachten over aan anderen. Daar zijn we zelf te 'goed' en te 'beschaafd' voor. Ik geef je op een briefje dat als je vlees wilt eten, je eerst zelf een dier uit moest zoeken om het vervolgens zelf te slachten, alvorens je het kunt bakken of braden, dat er dan ineens een heleboel vegetariërs bijkomen. 

Zoals gezegd heb ik heel veel op allerlei feesten en partijen gewerkt en vooral tijdens middeleeuwse feesten gebeurde het dat er een varkentje aan het spit de zaal binnen gereden werd om het aldaar te roosteren. Inderdaad met een appel in de bek. Afschuwelijk heb ik dat altijd gevonden. Wat is de mens dan een barbaar, een kannibaal. Maar ondanks het schattige varkentje en de aanvankelijke bezwaren, werd het beestje tot op het bot opgevreten. Wat wil je ook met een hoop alcohol in je mik en een flinke dosis mooie muziek en acteurs die de sfeer er wel inbrengen. Dat is immers hun werk. Nee mensen, aan mijn lijf geen polonaise. Iedereen die vlees wil eten moet dat gewoon blijven doen, maar mij zul je niet snel aan tafel krijgen. 

Het gaat om de dingen zuiver krijgen. Daarvoor moet je het eerst zuiver zien. Om tot inzicht te komen heb je de juiste omstandigheden nodig. Die heb ik in ruime mate gehad. Mijn eigen bewustzijn van vele zaken, heeft me uiteindelijk gebracht tot de donkere tunnel waar ik de afgelopen jaren in heb gezeten en waar ik een poosje geleden voorgoed uit gekomen ben. In die tunnel ben ik vele zaken tegen gekomen die me het overkoepelende inzicht gegeven hebben dat onze maatschappij wel de naam beschaving heeft, maar dat allerminst is. Hoe kun je van 'beschaving' spreken als er honger op de wereld is, als er zoveel arme mensen zijn, als er zoveel zieken zijn en dat er wetten zijn die de ene groep mensen beschermt tegen de andere groep. En als je dan weet en ziet dat het groepje dat door de wet beschermd wordt uiteindelijk een klein groepje is, die zelf de wetten maken kan en mag interpreteren, dan weet je dat de slavernij nog lang niet afgeschaft is. Dat het alleen in woord niet meer bestaat, maar in daad nog steeds vrolijk ten uitvoer wordt gebracht. En het maakt niet uit welke huidkleur je hebt, welk geslacht, welke afkomst, of van welke geloofsovertuiging dan ook. Overal over de hele wereld zijn de eigen mensen hun medemensen aan het uitbuiten en afslachten en afpersen. Voor de hogere kaste is alles wat lager is een nummer en dat nummer heeft maar te doen wat de dienstdoende tiran wil dat er gebeurt. Ze zitten overal de dictators, op ministeries, op hoge posities bij banken en energiemaatschappijen, bij oliemaatschappijen, bij verzekeringsmaatschappijen, multinationals, hele grote landelijke bedrijven tot en met de kleinere bedrijven aan toe. Waar de kantoorgebouwen hoog de lucht in priemen, waar de directies zo hoog mogelijk hun domicilie hebben, daar is het minst voeling met de aarde en dus met de mensen. Het is als met de toren van Babylon, die werd ook te hoog. De mensen verstonden elkaar gewoon niet meer en door de ontstane spraakverwarring donderde het hele systeem in elkaar. Dat zien we nu ook gebeuren. Het systeem is ontploft, dat heeft het systeem zelf gedaan. Daar hebben wij allemaal aan mee gedaan. In dit leven of in vorige levens. Dat doet er niet toe, we hebben er allemaal aan meegedaan. Maar dat wil nog niet zeggen dat we er aan mee moeten blijven doen. Als je gedaan hebt wat je moest doen en je hebt er van geleerd, dan ga je verder. Dan ga je door naar een volgend ervaringsniveau, alleen nu maken we mee, dat de hele planeet overschakelt op dat andere leefniveau. machtig interessant allemaal. We moeten en hoeven niemand ergens de schuld van te geven. Dat is niet nodig.

'Contact met boven'
Deze tekening heb ik in 2009 gemaakt

We zijn hier allemaal met een doel en dat doel is 'heel' worden. Leren van onze fouten die geen fouten meer zijn als je er van geleerd hebt. Veel erger is het als je niet van je fouten leert. Zoals je nu nog veel bij de leidinggevenden van deze wereld ziet. Zoals die knaap in Syrië, die 'dom deurdoet' zoals ze dat hier in de kop van Overijssel zeggen. Of de machthebbers aan beide zijden in het midden oosten, waar ze maar blijven weigeren te zien dat we allemaal mensen zijn en dus alleen al daarom, gelijk aan elkaar zijn. En om dicht bij huis te blijven heb ik nog een paar voorbeelden van mensen die niet willen en/of kunnen leren, gewoon omdat ze angst hebben voor wat er komen gaat. Leidinggevenden in de volgende sectoren zoals; banken, energiemaatschappijen, verzekeringsmaatschappijen, medische wereld, zakenwereld, het complete justitiële apparaat, politie, leger, politiek, ambtenarij, regering en de complete adel, de media in al haar vormen en verschijningen. De lijst is waarschijnlijk niet compleet, maar het is wel even genoeg zo. Al voornoemde voorbeelden hebben te lijden onder de veranderingen die onontkoombaar zijn en ondanks heftig verzet toch gewoon doorgaan. Het is de bedoeling dat het verandert. Waarom denk je dat er stromingen zijn die willen proberen het internet in hun greep te krijgen. Kijk naar de dictators die in de afgelopen jaren verdreven zijn in Noord Afrika, ze zijn verdreven omdat er beelden met mobiele telefoons gemaakt zijn en op internet geplaatst, zodat de hele wereld kon en kan zien welke misdaden voornoemde dictators op hun geweten hebben. Nu in Syrië, komt ook de meeste informatie op die manier naar buiten. Waarom denk je dat China het internet in een verstikkende greep heeft en nog verder probeert te krijgen. Noord Korea idem dito met een sterretje. Het recht zal zegevieren en zuivering zal plaats vinden. En dan niet de zuivering zoals in de tweede wereldoorlog nagestreefd werd en door bepaalde strenge geloofsovertuigingen nu nog gepropageerd wordt, maar zuivering van het eigen denken. Wat niet goed voelt moet je gewoon niet meer doen. Het zal echt niet altijd even makkelijk gaan, maar als je er niet mee begint, wordt het nooit wat. Beter laat dan nooit en beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Ik weet het, het zijn tegeltjes wijsheden en clichés, maar als ze niet waar zouden zijn, zouden ze niet op een tegeltje terecht gekomen zijn. Wat dat betreft heb ik nog een mooie tegeltjes spreuk die een collega mij vertelde en waar ik een tekening bij gemaakt heb.

Tekst Cees Rombout, tekening Dirk Jan van Harten.
Halverwege de jaren negentig. We werkten op een middeleeuws feest.

Het is een waarheid als een koe, die is ook opgelucht als zij net gescheten heeft. Zie je wel, mens en dier verschillen niet zo veel. Weer terug naar heel worden en zuiveren. Het zijn niet alleen de leidinggevenden die het niet kunnen of niet willen, maar ook de mensen die daar onder werkzaam zijn en ook diegenen die daar weer onder werken en zo verder naar onderen. Het is over de hele linie geen gemakkelijke situatie. Het zou al helpen als je de huidige recessie geen recessie meer zou noemen, maar een toestand van verandering, een transitie, een overgaan van het ene in het andere. Dat zou al geweldig helpen en daar krijgen we hulp bij, zoals in de tekening 'contact met boven' te zien is, hebben we allemaal een hele sterke band met boven, of anders gezegd, met de andere kant van de sluier. We hoeven het niet alleen te doen, er is hulp, heel veel hulp. Zoals in de openingstekening van dit blog te zien is, komt de reus op bezoek bij Thomas. Maar Thomas zit in zijn luchtballon. De hulp van de reus is in feite de hulp van het reuzenvolk dat de Lemuriërs waren. Lemurië was een groot werelddeel dat een paar honderd jaar voor Atlantis in zee ten onder ging. Het huidige Hawaï is het topje van de hoogste berg op aarde en die berg stond op Mu, of Lemurië. De oorspronkelijke bewoners waren reuzen van 3 tot ruim 4 meter groot. Nakomelingen leven er nu nog, jazeker in het binnenste van de aarde. En ze komen pas naar buiten als wij er aan toe zijn en hun hulp aanvaarden. Tot nog toe vinden ze ons een buitengewoon onderontwikkeld zootje barbaren. Dat zijn mijn woorden, maar ik zit er niet ver naast. Als je een klein beetje weet hoe zij leven, dan is onze beschaving het niet waard om beschaving genoemd te worden. Maar bovenstaande tekening is een voorbode van wat ons te wachten staat. Thomas is immers op zoek naar het hogere, wat je gesymboliseerd kunt zien als zijn tochtje in de luchtballon. De reus heeft de tijd, hij/zij wacht rustig af tot hij er weer is, dan praten ze verder.

"Bestuurlijke misser"
In 1994 door mij getekend onder het pseudoniem Ducoeur

Deze cartoon heb ik gemaakt voor Opus 5, een toenmalige cultureel centrum, dat te lijden had onder het cultuurbeleid van de gemeente waar ik toen woonde. Het was een tekening bij een artikel over de beslissingen van Burgemeester en Wethouders die een beetje verkeerd uitpakten. Maar waar het mij om gaat is het feit dat dergelijke bestuurlijke college's op welk niveau van handelen ook, nogal eens de neiging heeft om het niet goed te doen. Om vervolgens hun besluiten met het wetboek in de hand en naar het adagio "de meeste stemmen gelden" hun beslissingen door handlangers der wet uit te laten voeren. In dit geval is de oude beul weer eens van stal gehaald. Die beul heeft in deze tijd de gestalte van incassobureaus en andere wetsdienaren aangenomen en handelen gewetenloos vanuit het gegeven: Opdracht is opdracht. Tja, het is maar hoe lang en in welke gevallen dat waar is. Ik zeg niet dat deurwaarders en incassobureaus hun werk niet goed doen, nee, ze doen het gewetenloos goed. Er zit geen hart in, er is geen 'contact met boven' en dat is dus buitengewoon onzuiver. Deze mensen laden in deze tijden erg veel negatief karma op zich. Kijk, als iemand bewust niet betaald of een grote of kleine order plaatst terwijl hij/zij weet dat ze niet kunnen betalen, ja, stuur er dan maar een voornoemd bureau op af. Dat begrijp ik nog wel. Maar wat te denken van die honderdduizenden mensen die door voornoemde recessie (transitie) in de problemen gekomen zijn, omdat zij wat kwetsbaarder zijn en waren dan anderen, moet je die nog verder in de stront duwen met voornoemde gewetenloze lieden die met het wetboek van strafrecht in de hand iemand rustig zijn/haar huis uitzetten. Het kan zijn dat ik het in een eerder blog al heb geschreven, maar voor de zekerheid doe ik het nu nog een keer. Een collega in het entertainment van mij was, net als ik, getroffen door de gevolgen van de recessie/transitie. Er is sinds begin 2009 gewoon veel minder werk dan we daarvoor gewend waren, maar als het er niet is, dan houdt het op. Dus mijn collega kwam in de problemen en is gered door schuld sanering. Ik was eind 2011 bij hem en had net zelf een aanvraag tot schuld hulp sanering ingediend. Dat is niks geworden, maar daarover later. Hij vertelde me dat hij erg blij was dat het nu eindelijk rond was, dat hij af was van de groeiende stapel brieven van allerlei instanties die geld van hem wilden. Hij kon die post gewoon niet meer open maken, ik ken dat gevoel, want ik had hetzelfde, nu nog kan ik geen blauwe envelop open maken, bijna geen een envelop maak ik nog open. Sommige moeten wel, maar het is echt erg als je in die omstandigheden zit waar wij in zaten. Weten dat men geld van je wilt terwijl je het niet meer hebt. Hij vertelde me dat hij het sinds jaren niet zo goed gehad had, want hij kreeg van zijn bewindvoerder wel 27 euro 50 per week. Het voelde aan als rijk. Ik begreep hem helemaal. "En Dirk" zei hij, "weet je wat nog beter voelt?" Dat wilde ik graag weten. "Dat het incassobureau dat mij op straat wilde zetten nu zelf failliet is." Een brede grijns verscheen op ons beider gezicht. In dit geval was er gerechtigheid geschiedt. Laat er nog veel meer gerechtigheid geschieden, het hoort bij zuiver worden. Tijd voor een tekening.

"Energiestroom:
Getekend op 28 maart 2010

Om 'heel' te zijn moet je het eerst worden en is het handig om wat meer te weten over hoe onze levens hier op aarde plaats vinden. Voor de meesten zal het niets nieuws zijn, maar voor diegenen die het nog niet weten, geeft bovenstaande tekening uitstekend weer hoe het leven werkt. Over reïncarnatie ga ik geen discussie voeren, dat is gewoon een feit. We leven vele levens om uiteindelijk weer terug naar huis te gaan, verlicht en heel geworden. Die vele levens leven we ongeveer gelijkelijk als man en als vrouw. In bovenstaande tekening heb ik tekst geschreven en omdat mijn handschrift niet voor iedereen even toegankelijk is type ik de tekst hier even over. "Het dubbelvoudig leven. De ene lijn het vrouwelijke, de andere lijn het mannelijke. Bovenaan komen ze eindelijk weer bij elkaar. Nadat het dubbelvoudig leven onderaan uit de Bron ontsproten is, als het ware door God geschonken, beginnen beiden aan hun ervaringen om uiteindelijk gewoon weer thuis te komen. Ik ben gelukkig bijna weer thuis, maar dat laatste stukje is niet gemakkelijk. Toch is het mij gelukt." Nou ja, gelukt, ik ben een heel eind, maar heb nog wel wat te doen. Ik maak de reis gewoon af, zoals iedereen dat uiteindelijk doet, want we zijn allemaal op reis en we zijn allemaal met dezelfde reis bezig. Iedereen heeft zijn/haar eigen redenen om het leven te leven dat ze nu aan het leven zijn. Het doet er niet toe of je het begrijpt, ook niet of je het er mee eens bent. Het is jouw leven, dus leef het zoals je dat moet doen. Moeten is een vreemd woord, zeg ik altijd, want het wordt pas moeten als een ander je zegt wat je moet doen en dat is dus een vorm van slavernij. Ik bedoel met moeten, 'dat je het leven leeft zoals dat voordat je aan dit leven begon de bedoeling was'. Het kan de bedoeling zijn dat je alle idee van God en/of Godsbewustzijn afwijst, of dat je ieder idee van God anders dan de kerk aangeeft afwijst. Geen probleem. God is geen mens en al helemaal niet een oude man met een grijze baard op een wolk. God is het AL, de Bron van alle leven en de oorzaak van alle leven, God is Allesomvattend, alles doordringend en Alomtegenwoordig. Dat kun je nalezen in De Kybalion, of lees er eens over in 'Meesters uit het verre Oosten', geschreven door Baird T. Spalding. En God is als bovenstaande tekening, Alles tegelijk en Alles in EEN. Denk er maar eens over na als je buiten in de zon loopt, of in regen of sneeuw, het hoort allemaal bij elkaar. Moeder Aarde is een levend wezen, een levend organisme. Moeder Aarde is Liefde, hoe anders zou ze zich laten tatoeëren met asfaltwegen en zich laten ondermijnen door olie- en gasboringen, als ze niet bewust ons mensen een thuis gaf om deze ervaringen op te doen. Zij wordt er zelf ook beter van. Datzelfde geldt voor de grote zielen die ons, vanaf de ander kant van de sluier, bijstaan, door ons te helpen, groeien zij ook. Maar bedenk wel dat omdat wij mensen zelf kunnen en mogen denken en dus onze eigen verantwoording hebben, kunnen we alleen maar geholpen worden als we er om vragen. Dat mag hardop zijn, maar je kunt het ook gewoon denken. Zorg ervoor dat je helder en duidelijk bent in wat je wenst of wilt, want het zal je gegeven worden als het niet in tegenstelling met je levensopdracht is. En het komt bijna altijd op een andere manier dan je gevraagd hebt, maar het resultaat is ook altijd beduidend beter voor je. Het maakt niet uit wat je gewenst en/of gevraagd hebt.

Goof strook 9

Deze strook van Goof sluit mooi aan bij mijn pleidooi voor hulp. De reuzen wachten op ons.

Tot de volgende steen en schrijf rustig een reactie als je dit blog gelezen hebt, of een ander blog, want ik vind het leuk om te lezen wat je er van vindt en of je er überhaupt iets van vindt.

Groet Dirk Jan van Harten