De dertiende steen

"Wereld in overgang." Uit 1985

Het wordt recessie genoemd, maar feitelijk is het progressie. De aarde draait sneller om haar as en het trillingsgetal van alles en iedereen stijgt. Daar zouden we met ons allen blij mee moeten zijn, maar in plaats daarvan probeert de halve wereld de andere helft ervan te overtuigen dat we zo snel mogelijk weer aan het werk moeten. De politieke leiders van dit moment doen hun uiterste best om het oude systeem te behouden. Maar als iets klaar is, dan is het niet meer dan logisch dat er iets anders voor in de plaats komt.

"Geloof in verval." Ook uit 1985.

Zoals ik al eerder heb gezegd, heb ik in het verleden veel tekeningen gemaakt waarvan ik op dat moment niet wist of begreep wat het betekende. En in 1985 heb ik heel veel uit de losse pols zitten tekenen. Vaak de ene na de andere. Er zijn er al een aantal voorbij gekomen en er komen er absoluut nog een heleboel aan bod. Dat klustertje gebouwen aan de horizon zijn een aantal geloofsgebouwen aan elkaar en bij elkaar. Want in mijn beleving is het allemaal een pot nat. Het zijn altijd geloven die ontstaan zijn door toedoen van grote geesten, zoals Jezus, Buddha, en nog een aantal andere profeten, die ik hier niet bij naam noem. Ik wil geen problemen met lui met een kort lontje. Als je begrijpt wat en wie ik bedoel. Het oorspronkelijke gedachtengoed van die grote Zielen was natuurlijk ook goed, het vervelende is dat meteen nadat deze zielen van de aardbodem verdwenen waren, er een aantal mannen opstond die wel raad wisten met de waarheden van die grote zielen. Waar ze konden, schrapten ze de rol van de vrouw zoveel mogelijk weg. Die vonden ze alleen maar lastig. Dat had een reden, want vrouwen hebben door de eeuwen heen altijd een goed gevoel voor spirituele zaken gehad. Velen hebben een direct lijntje met 'boven' al was het alleen maar omdat ze dat nodig hadden en nog steeds hebben om hun kinderen groot te kunnen laten worden. Het zesde zintuig heet dat. Dus de hoog sensitiviteit die vrouwen aan de dag legden en dat dus nog steeds doen, was een grote bedreiging voor de leidersrol die mannen graag voor zichzelf in gedachten hadden. Onderdrukking volgde en dat gebeurde over het algemeen niet op zachtzinnige wijze. Vrouwen zouden hun hoofden moeten bedekken en hun benen en eigenlijk alles wat maar te bedekken viel. Onzin natuurlijk, maar een bijkomend voordeel was dat het vrouwen ook wel beschermde tegen al te hitsige kerels die zichzelf niet in toom konden houden. 

"Vogel kijkt naar vrouw." Begin jaren tachtig

Deze tekening heb ik ook in zwart wit uitvoering. Die gebruik ik een andere keer wel weer.

We hoeven de vrouw in haar algemeenheid natuurlijk niet op een voetstuk te zetten. Ook vrouwen zijn mens. Ja heus waar, het is echt zo. Dus laten we elkaar dan ook als mens behandelen. En niet langer onderdrukken, op welke wijze dan ook en over de hele wereld. 

Ik noem een paar voorbeelden van onderdrukking, hoofdzakelijk geïnitieerd door de diverse, dan geldende, geloofsgroepen. Als men dacht dat iemand dingen kon die ze eigenlijk niet zouden moeten kunnen en/of  weten, zoals het gebruik van geneeskrachtige kruiden, dan waren er altijd wel een paar angsthazen die zo iemand bij de gezagsdragers verraadden. Niet zelden ook door de geneesheren, die via reguliere weg zich de geneeskunst eigen hadden gemaakt, maar veelal enorm tekort schoten in de daadwerkelijke genezing van de diverse kwalen van die tijd. Wat dat betreft is er nog steeds niets veranderd. Natuurlijk was het moeilijk te bewijzen dat dergelijke vrouwen en ook wel mannen, iets konden wat ze eigenlijk niet zouden moeten kunnen, dus bedachten ze idiote proeven van bekwaamheid, of liever gezegd van bezetenheid. De verdachte personen werden in het water gegooid en als ze bleven drijven waren ze heks en als ze niet bleven drijven deugden ze ook niet. Het kwam er dus gewoon op neer dat als je verdacht werd van iets, wat de hoge heren niet zinde, je eigenlijk ook al meteen veroordeeld was. Uiteraard werd er een tribunaal ingesteld en daar werden de verdachten nog verhoord en kregen ze de kans te bekennen, zodat ze nog gered zouden kunnen worden. Maar meestal waren de arme drommels eerst vakkundig en op laaghartige wijze gemarteld. Een hoge geloofsfunctionaris met het heilige geschrift er naast staand natuurlijk. De schijnheiligheid ten top. 

Jeanne D'Arc was een grote ziel die ook op bovenstaande wijze gemarteld en verbrand werd. Alleen maar omdat ze te machtig geworden was met haar natuurlijke vermogen met 'God' te spreken. Al dit soort verwerpelijk machtsvertoon monde uiteraard uit in menige schertsvertoning. Er zijn nu nog steeds landen op de wereld die zich bedienen van soortgelijke schijnrechtvaardigheid, ingegeven door angst hun macht en bevoorrechte positie kwijt te raken. In de middeleeuwen was de brandstapel een geliefde strafmaat, eenzame opsluiting en inmetselen waren ook beproefde straffen. Verbanning was misschien nog wel het menslievendste wat je in die tijd kon overkomen. Tegenwoordig mag de brandstapel niet meer, maar maakt men graag gebruik van de diverse media om mensen, die niet in het juiste hokje passen en alleen al daarom niet in het gareel lopen, te stigmatiseren en belachelijk te maken. Het zal duidelijk zijn dat ik veel, nog lagere vormen van straf mogelijkheden, onbenoemd laat. Wat dat betreft is de menselijke geest tot veel slechts in staat. Gelukkig is de mens ook tot heel veel goede dingen in staat en die tijd breekt nu dus aan. Is al aangebroken moet ik zeggen. Alleen merken we voorlopig alleen nog maar de afbrokkeling van het oude vertrouwde systeem van angst en slavernij.

 

De derde dimensie, waar we tot nu toe in geleefd hebben, is er een van angst, bijgeloof, geweld en slavernij. Duizenden en duizenden jaren heeft de mens de kans gekregen om zich door deze brij van onvrijheid en onrechtvaardigheid heen te worstelen. Lukte dat, dan had je de staat van Verlichting bereikt. Eerder al schreef ik dat de grote zielen van de aarde verdwenen. Dat noemt men sterven of doodgaan, maar deze grote zielen gingen niet gewoon dood, ze waren zo ver ontwikkeld dat hun trillingsgetal zo hoog geworden was dat wij gewone stervelingen hen niet meer konden zien. Ze hadden zich vrij- en los gemaakt van de beklemmende en beperkende leefomstandigheden die de derde dimensie nou eenmaal is. In feite zijn ze er nog steeds. Zij zien ons wel, alleen de meesten van ons zien hen niet. Dan zegt men dat ze in de hemel zijn, of aan de andere kant van de sluier of aan gene zijde. Ook al onze familieleden, vrienden en wat dies meer zij, die 'dood' zijn, kunnen ons gewoon zien en horen. Maar ze mogen zich niet met ons hier bemoeien. Simpelweg omdat we een eigen vrije wil hebben. We zijn hier allemaal met een reden en die reden is voor iedereen anders. Onze gidsen helpen ons onze levensopdracht uit te voeren.

Kijk, dit is dus zo'n stukje tekst waar ik een paar honderd jaar geleden nog voor op de brandstapel zou zijn gegooid. Alleen omdat deze gedachten niet strookten met de werkelijkheid zoals de machthebbers het graag wilden hebben en houden. Nu is het grootste risico dat ik loop, dat lezers van dit blog afhaken met de gedachte dat ik niet spoor en er rare ideeën op nahoud.

"Gefragmenteerd." Uit 1985.

Ook weer zo'n tekening die naadloos aansluit bij wat ik wil zeggen. Deze persoon is nog net te zien, handen en hoofd zijn nog zichtbaar. De rest zien we niet, alleen de kleding. Kortom deze mens is op het randje van onzichtbaarheid gekomen. Niet door een toverformule, maar gewoon omdat hij hier zo goed als klaar is. Feitelijk zijn we allemaal op weg om die staat van zijn te bereiken. Dat doen we door heel te worden. Eerst alle ballast loslaten en dan de staat van vrij zijn betreden. 

Wat we nu in de huidige crisissituatie meemaken is het loslaten van alle ballast. Het valt niet mee om al je zekerheden weg te zien vallen. Waarom denk je dat er zoveel werkeloosheid is en dat mensen hun huizen niet meer kunnen betalen en dus uit huis gezet worden. Dat is echt niet zonder reden. Het lijkt hard, en als je er in zit, dan is het ook hard, maar als je er doorheen bent, dan ben je echt weer een stukje verder in het bereiken van de status van VRIJ ZIJN. 

Weet je nog? Dat legendarische stukje tekst uit een van de toneelstukken van Shakespeare. "To be or not to be, that's the question." Hij wist het al, want Shakespeare was ook een grote ziel. Niet hij zelf, maar degene die zich van zijn naam bediende. Ook daar zijn bewijzen van en dat is allemaal te lezen in boeken en ook op internet. Je hoeft het niet te geloven, maar geef het dan de kans om zo te zijn. Het is toch wel zo, of je het gelooft of niet. 

De waarheid heeft geen bewijs nodig. Alleen leugens hebben bewijs nodig. Kijk wat er tegenwoordig met alle machthebbers gebeurt. De ene leugen na de andere komt aan het licht. Dat is niet voor niets, want ook dat hoort bij het overgangsproces waar de hele aarde mee bezig is, compleet met al haar bewoners en bewoonsters van de minerale wereld, de planten wereld en de dierenwereld. Vrijheid, gelijkheid en broeder/zusterschap. Makkelijker kan haast niet.

"Geloof in het nauw." 1985

Omdat het oude systeem vooral gebaseerd was op angst, zullen velen proberen vast te houden aan wat ze kennen. Ook al stort om hen heen elke vorm van houvast ineen. Neem het Geloof. Maakt niet uit welk geloof je neemt, ze staan allemaal op instorten. Ook die leiders proberen te redden wat er te redden valt. In regio's waar de vrouwen nog hevig onderdrukt worden wordt dat met extreme vormen van geweld gedaan en in de gebieden waar een redelijke of goede vorm van gelijkwaardigheid bestaat, probeert men nog op oude sentimenten in te spelen. Maar steeds meer schandalen komen boven drijven en zorgen ervoor dat het oude losgelaten kan worden. Natuurlijk zijn velen geschokt door de vele vormen van misbruik van macht die nu geopenbaard worden, maar het is nodig. Anders worden die oude structuren van geloof en geloven niet losgelaten. 

Hetzelfde geldt voor onder andere politiek, de diverse overheden, medische wetenschap, het rechtssysteem, geldsysteem, energiebedrijven, het hele onderwijssysteem en als laatste het hele schimmige gebied dat we verzekeringen noemen.

Verzekeringen afsluiten is wel het ultieme machtsmiddel dat gebruikt wordt om mensen klein te houden door ze te overladen met angst. Kijk naar al die mensen die hun pensioenen weg zien vloeien omdat de banken er een puinhoop van gemaakt hebben en gewoon doorgaan met er een puinhoop van te maken. Zolang niemand dergelijke machtswellustelingen uit hun hoge kantoorgebouwen sleept en ze de sloot in smijten, gebeurt er niets en gaan ze gewoon verder met hun schimmige geldzaken. Maar ook die instituten zullen onherroepelijk verdwijnen. Niet omdat we ze niet meer willen, nee, gewoon omdat we ze niet meer nodig hebben. Overal om je heen kun je al mensen zien die, gedwongen door de omstandigheden, alternatieve betalingssystemen ontwikkelen. Ruilhandel is wel de simpelste. Maar er zijn ook mensen die een eenvoudige vorm van geld gebruiken en wel zo dat er geen bankdirecteur meer aan te pas komt om zichzelf te verrijken. In alle gevallen zijn natuurlijk uitzonderingen. Niet alle geloofsdienaren zijn slecht en dat geldt natuurlijk voor alle disciplines die ik hierboven heb genoemd. Ik weet het, ik noem vaak dezelfde instellingen die van hoog naar laag onder vuur liggen. Dat doe ik niet omdat ik een hekel heb aan de mensen die er werken, in tegendeel. Mensen zijn mensen en zolang we in de derde dimensie leven en geleefd hebben moeten en moesten we daar ook naar handelen en dat heeft iedereen op zijn/haar eigen wijze gedaan. Maar het hoeft niet meer. We kunnen nu allemaal samen gaan werken om er iets moois van te maken. We krijgen daar hulp bij. Heel veel hulp. Van alle grote zielen die er zijn. De kinderen die in deze tijd geboren zijn en worden, zullen zich (bijna) allemaal afkeren van het oude systeem, ze zijn daar gewoonweg niet voor gebouwd. Ook zij staan er niet alleen voor. Velen zijn hen voor gegaan, mensen zoals ik (is dat even uit de kast komen) hebben de weg gebaand voor hun kinderen die dat op hun beurt weer voor hun kinderen doen. Mijn ouders hebben de weg gebaand voor mij en voor mijn broer. En hun ouders daarvoor hebben dat ook gedaan. Overal over de hele wereld zijn mensen bezig geweest om op hun eigen manier bij te dragen om de huidige omwenteling van dimensies tot een succes te maken. De een heeft dat met Licht gedaan, de ander door veel en diep te mediteren, weer een ander heeft dat gedaan door gewoon de dingen anders te doen dan men gewend was te doen. Bijvoorbeeld door eerlijk zaken te doen. Dat kan namelijk en er zijn zakenmensen die dat gewoon goed doen. In alle lagen van de wereldbevolking zijn mensen, mannen en vrouwen, die hun werk gedaan hebben. Vaak zonder te weten dat ze dit aan het doen waren en ook waarom. Deze mensen noemen ze ook wel slapende reuzen. Waarom weet ik niet, maar het zou te maken kunnen hebben met het Lemurische mensenras, dat een stuk groter dan de huidige mens was. Het doet er ook niet toe, het heeft gewerkt, de aarde is zich onomkeerbaar aan het doorontwikkelen naar de volgende dimensie. Een dimensie waar het niet mogelijk is om met leugens en list en bedrog te werken. Simpel en alleen omdat iedereen dat gelijkt ziet, weet en/of voelt. Zelf heb ik daar mijn hele leven al last van, want toen ik een klein manneke was begreep ik al niet dat niet iedereen dat had. Ik heb geleerd er nauwelijks aandacht aan te besteden en mensen niet op hun doen en laten te be- en veroordelen, maar het is altijd aanwezig. Ik weet zeker dat in deze tijd steeds meer mensen ook soortgelijke gaven aan het ontwikkelen zijn. Of er op zijn minst voor open staan, omdat ze het zelf zo af en toe misschien ook wel hebben. Ik zou er maar vast aan wennen, want de jonge mensen van nu en in de toekomst, accepteren gewoon niet meer dat ze dingen moeten doen die ze niet zien zitten, ook al omdat het niet meer nodig is. Leerkrachten van alle onderwijs niveaus en systemen zullen daar meer en meer mee te maken krijgen. Dat is natuurlijk al lang aan de gang, maar het zal sterker worden. 

"Vissen aaien." Jaren tachtig.

Zou het niet prachtig zijn om de vissen onder water te aaien, zonder zuurstofflessen en andere hulpmiddelen? Ik zeg niet dat zoiets zou kunnen, maar ik denk het wel. Of dat al in de vijfde dimensie mogelijk is, weet ik niet, maar alles kan, dus waarom dat dan niet.

We gaan naar de vijfde dimensie en dus niet naar de vierde dimensie. Want dat is de dimensie waar we naar toe kunnen en dus ook gaan, als we slapen. Onze dromen beleven we vanuit de vierde dimensie. Daar leren we wat nodig is, krijgen we informatie en het wordt als een doorgeefluik gebruikt om ons te helpen. Ten minste, als we in staat zijn om onze dromen te begrijpen. Maar dat is te leren en ook daar is van alles en nog wat over te lezen. Er zijn ook cursussen voor en workshops. 

"Hulp nodig?" Eind jaren 70.
subtitel: "Vaarwel mijn vriend. Zoek wat ik niet kan vinden."

Als je niet op pad gaat kom je nergens, datzelfde geldt voor ergens naar zoeken. Als je niet begint met antwoorden te zoeken op de vragen die je hebt, zul je ze ook niet vinden. Het kan ook directer want de grote schilder Picasso zei: "Ik zoek niet naar oplossingen, ik vind oplossingen.: En zo is het maar net. Zoeken is mooi, maar vinden is beter. Maar je moet er wel een keer mee bezig gaan. Dat is vaak al genoeg. Er mee bezig zijn. Dat betekent dat er een proces op gang komt dat de antwoorden uiteindelijk bij je brengt. Je moet als een kind zo nieuwsgierig zijn en alles voor mogelijk houden. Dat betekent natuurlijk niet dat je klakkeloos alles maar voor zoete koek moet slikken. Als je er aan toe bent, komen de antwoorden vanzelf. Er is ook een reden waarom de grote zielen ons niet alles van begin af aan vertellen. Het is namelijk de zoektocht op zich die ervoor zorgt dat je het best en het meest leert. Het is de levenservaring die het hem uiteindelijk doet. En al die jonge kinderen dan? Hoe zit het daar mee? Dat is vrij eenvoudig. De kinderen die in deze tijd geboren worden hebben in hun vorige levens al datgene gedaan wat nodig was. Ze zijn dus redelijk blanco wat problemen betreft. Misschien nog niet helemaal vrij van karma, maar grotendeels toch wel. Dat neemt niet weg dat sommigen er bewust voor gekozen hebben om in moeilijke omstandigheden te incarneren. Waarom weten ze natuurlijk zelf het best. Onder andere om ons te helpen het werk af te maken. Dat is een van de redenen. Sommige mensen hebben wat meer hulp nodig dan anderen. Daarom ook bovenstaande tekening. Het is een ontwerpschets. Ook deze heb ik uitgewerkt, maar ik vind hem zo ook mooi. Het 'vreemde' wezen rechts onderin symboliseert de hulp die we ieder moment van de dag ontvangen. Of we er om vragen of niet. Er is altijd iets of iemand die ervoor zorgt dat we exact dat tegenkomen wat we nodig hebben. Daarom heeft het ook geen zin om medelijden met iemand te hebben. Hoe moeilijk de omstandigheden voor die bewuste mens ook mogen zijn. Medeleven is heel wat anders, dan toon je begrip en kun je de betrokken persoon of personen beter helpen. In het geval van medelijden lijdt je mee en dan kun je niets voor ze doen. Dan zit je zelf ook teveel in de problemen. Hoe beter je los kunt zijn van iemands lijden, hoe beter je die persoon kunt helpen. En hulp ontvangen werkt het beste als er eerst om hulp gevraagd wordt. Daarom moet je de engelen (ook grote zielen) altijd om hun hulp vragen. Mijn moeder vroeg de heilige Antonius om hulp als ze iets kwijt was. "Heilige Antonius beste vrind, maak dat ik ... weer vind." Op het stippel lijntje datgene vermelden wat je kwijt bent. En het werkt altijd, misschien niet onmiddellijk, maar uiteindelijk komt het weer bij je. Wij zijn van huis uit niet katholiek, maar heiligen zijn gewoon toegeëigend door de katholieken, ze zijn er echt wel voor iedereen. Je kunt er rustig van uit gaan dat verreweg de meeste 'heiligen' gewoon verlichte zielen zijn. Of grote zielen zoals ik ze graag noem. Verlicht betekent niets meer of minder dan los van de derde dimensie. Als je los bent, dan kan er ook niets meer aan je kleven, zoals zorgen, pijn, verdriet en ziekte. Het is de moeite meer dan waard om het pad van verlichting te bewandelen. Dan onderga je wat nodig is voor jou om tot verlichting te komen. Maar hoe zit dat dan met mensen die enorm veel en vaak en ook ernstig ziek zijn? Tja, daar mag je niets van zeggen, want je weet niet welke levensopdracht die mensen hebben. Ik weet het, dit klinkt wel heel erg makkelijk, maar als je het vanuit je geestelijk lichaam bekijkt is het o zo eenvoudig. Dan krijg je inzicht van het hoe en waarom. Ieder mens heeft reden om het leven te leven dat ze leven. Het is als met Hannes, die loopt de hele dag zijn neus achterna en het doet niet eens pijn.

Ergens in de jaren 80 gemaakt.
Bedoeld als tekening voor een kinderboek.

Maar Hannes concentreert zich alleen op zijn neus. Hij kijkt niet verder dan zijn neus lang is en het is veel verstandiger om dat wel te doen. Dat voorkomt veel butsen en builen en ook bloed en pijn. Het is als het leven, hoe bewuster je dat leven beleeft en leeft, hoe beter het gaat. En van een paar butsen en builen, pijn, verdriet en andere ongemakken wordt je niet slechter, uiteindelijk wordt je er alleen maar beter van. Beter betekent in dit geval 'heel'. 

Tot zover mijn dertiende blog.

Groet,

Dirk