De vijfde steen

'Geest uit de fles' Tekening gemaakt in de nacht van 16 op 17 juni 2008

Zoals met de eerste tekening uit de vierde steen, begreep ik nu pas wat deze tekening voor mij betekent. Weet je dan niet wat je tekent? Zul je je afvragen. Soms weet ik het echt niet, want dit soort tekeningen maak ik gewoon. Ik pak een pen, waar ik op dat moment lekker mee werk, neem een (mooi) vel papier en begin. Het komt recht uit mijn hart, mijn onderbewuste of bovenbewuste. 
Wat maakt het uit. Zoals ik al eerder heb bekend, heb ik een rechtstreekse verbinding met 'boven', of zoals ik het liever noem, 'de andere kant van de sluier'. "Ze" zijn gewoon bij ons. Om ze te zien moet ik me concentreren, maar ik voel en hoor ze wel. 
Ruiken doe ik ze soms ook. Altijd lekkere geuren. Ik weet alleen vaak niet wie het is en/of zijn. Vind ik wel eens jammer, maar zo gaat dat bij mij. Mijn gevoel zegt me of het klopt of niet, want ik heb het gelijk door als mijn ego er weer eens doorheen zit te zwetsen. 
Die wil altijd dingen die nu en hier wel handig zijn, maar niet echt bijdragen aan het in balans brengen van het karma. 
En dat zijn we met ons allen echt aan het doen. De een doet het wat bewuster dan de ander. En de ander is er misschien fanatieker in dan nodig. Maar iedereen werkt aan zijn/haar karma. 

Het hoeft niet. Als je niet wilt, of kunt of het even te moeilijk vindt, dan doe je het gewoon niet. Dan is er altijd nog een volgend leven. Er zijn ook mensen die in een vorig leven erg veel gedaan hebben en in dit leven een betrekkelijk 'rustig' leven leiden. 
Weer anderen lijden met een lange ij. Die hebben daar ook voor gekozen. Je hoeft nooit iets te doen wat je niet kunt en/of wilt. Je moet je ook goed voor de geest houden dat jij zelf aan dit leven hebt gewerkt en dat je dus doelbewust voor dit leven gekozen hebt. Inclusief omstandigheden. Geloof het of niet. Het maakt mij niet uit. Ik weet waar ik mee bezig ben en probeer het zo goed mogelijk te doen. Volgens mij lukt me dat aardig. Dat durf ik gerust te zeggen. Als ik terugkijk op wat ik in dit leven al voor 'problemen' heb opgelost, dan denk ik dat ik een, eventueel, volgend leven, het wat kalmer aan ga doen. Lijkt me ook wel eens leuk. Misschien saai, maar genoeg is genoeg. Voorlopig moet (ga) ik nog even door, want wat ik nu kan doen hoef ik later niet meer te doen. Dat heb ik niet zelf bedacht, maar dat hebben anderen ook ervaren. Het is ook zo. 

Toen ik eenmaal begreep waarom ik figuren zocht die mij zouden helpen met de zakelijke kant van mijn leven en dat ik daardoor in de problemen kwam, heb ik zo diep ik kon gekeken waar het door kwam en wat ik er aan kon doen. Dat noem ik 'reisjes' maken. Misschien heb je wel eens gehoord van 'De innerlijke reis' van Brandon Bays. Toen ik dat boek las, dacht ik bij mezelf dat dat een goede manier zou zijn om dieper de oorzaak van situaties in mijn leven op te sporen en ze zo uit de weg te helpen. 
Het probleem van de huidige therapeutische wereld is dat ze wat mij betreft niet diep genoeg gaan. Als de therapie niet werkt of aanslaat, dan schakelt men medicijnen in. Nou zijn er gevallen van mensen die echt psychisch in de knoop zitten dat ze niet zonder medicamenten kunnen. Dat begrijp ik ook wel. Maar mensen die slecht slapen slaapmiddelen geven, is volgens mij in de meeste gevallen niet verstandig. Ik ben voorzichtig, want er zijn altijd gevallen die zo ver van het pad af zijn geraakt, dat op zijn minst een tijdelijke chemische oplossing nodig is. Maar als je er vroeg bij bent kunnen innerlijke reizen je veel goed doen. Ikzelf heb contact gezocht en gevonden met iemand die door Brandon Bays zelf was opgeleid. Ze was daarnaast ook homeopatisch arts, dus ze had ook een stevige medische basis. Zoals je misschien wel weet moet een dergelijke arts, naast het gewone werk, doorleren om zich homeopatisch arts te mogen noemen.

Ik koos haar uit via internet en het vergelijken van de verschillende web sites van de innerlijke reistherapeuten. Inmiddels luisterde ik al een hele tijd naar mijn gevoel en het was een goede keus. In 2003 ben ik 3 keer naar haar toe geweest en het heeft me heel goed gedaan. Ik kan trouwens iedereen aanbevelen om de wat heftiger problemen met hulp van een ervaren begeleider/ster te doen. Het lichtere werk kun je ook zelf. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik zelf heel wat afgereisd heb. 

En toen kwam ik nog weer iemand anders tegen, iemand die een vergelijkbare, maar toch andere benadering had. Toevallig ook een vrouw en zij heeft als achtergrond dat ze psychotherapeute is. Met dit verschil dat ze buitengewoon paranormaal is, zoals we dat zeggen. Ze ziet en weet meer en gebruikt dat goed. Ik ben haar workshops gaan volgen en de daaruit voortvloeiende bijeenkomsten die we tot de dag van vandaag nog hebben. Uiteraard hebben we (alle deelnemers/sters) heel veel van haar geleerd en we zijn het, ieder op de eigen wijze, gaan gebruiken in ons dagelijks leven. De een wat meer dan de ander, maar je ontkomt er niet aan dat je de kennis, die we daar opgedaan hebben en nog steeds opdoen, gebruiken waar we kunnen en waar nodig. Dat doe ik dus ook. 
Ik ben dan ook op bescheiden wijze begonnen mensen te begeleiden door middel van de voornoemde 'reisjes'. 

Dan kom ik nu terug op de openingstekening. Toen ik hem de afgelopen nacht ging scannen, en eerst nog even keek of ik deze tekening wel zou kunnen gebruiken, kwam de betekenis binnen. Dat vind ik echt leuk, dat ik op het moment van tekenen niet altijd gelijk begrijp waar het over gaat, maar dat later wel doe. Zoals ook deze tekening die ik spontaan "Geest uit de fles" gedoopt heb. Geest uit de fles? Is dat niet iets voor in sprookjes? Zeker, dat klopt, maar sprookjes zijn metaforen voor het 'echte' leven. Voor mij betekent het dat ik, zoals ik nu voorzichtig doe, pas echt mijn ware potentieel ga gebruiken. Eerst alles los laten, alle materie, gezin, familie, vrienden, huisdieren tot aan werk aan toe, pas dan kan er echt gewerkt gaan worden. Je zou kunnen zeggen dat ik nu voorzichtig op het gebied van het paranormale werk, uit de kast gekomen ben. Of zoals de tekening aangeeft. Uit de fles gekropen ben. Het is nog pril, kijk maar naar het verbaasde en schuchtere, haast bange koppie dat uit de fles tevoorschijn gekomen is. Zo voel ik me al een tijdje. Ik weet wat ik kan en ik weet ook wat ik wil, maar ja, hoe ga ik dat aanpakken. Mezelf via advertenties aanprijzen vind ik niet bij mij passen. Dat soort activiteiten hebben in mijn geval nooit gewerkt.

Dit logo heb ik niet zelf ontworpen, dat is gedaan door Kees v.d. Wal uit Zaltbommel.
Ik drukte de kaartjes gewoon zelf en sneed ze met een snijapparaat.

Als men mij vroeg hoe het nu met me ging, antwoordde ik steevast: "Sinds ik geen visitekaartjes meer heb, gaat het goed met me." 
Dat moest ik dan altijd uitleggen. Het betekent gewoon dat als ik iets graag wil, dat ik het dan op de een of andere manier in de ether moest brengen en het dan gewoon moest laten gebeuren. Met andere woorden: geduld hebben en als het goed is komt het bij je en dan ook nog eens op de, voor mij, best mogelijke manier. Het heeft altijd gewerkt. En het werkt nu nog steeds. In de bijbel staat "Vraag en het zal gegeven worden" En dat klopt. Maar dan wel met de toevoeging 'als het goed voor je is. Kijk maar naar de handlezeres die mij met klem verzekerde dat ik nooit zonder geld zou zitten. Ik heb wat afgemopperd dat ik dan wel geld had, alleen niet genoeg om aan mijn 'verplichtingen' te kunnen voldoen en later om mijn schulden af te betalen. Dat niet nee, maar wel om te kunnen eten en voor andere dingen die nodig waren en zijn om in leven te blijven. 
Nadat ik huis, auto en zo al losgelaten had, dus ook kwijt was, heb ik een paar maanden een auto gehuurd als ik weer ergens in het land een klus had. Dat ging goed, maar kost toch behoorlijk wat geld. De trein was nauwelijks een optie, omdat ik weinig trek had om met koffers en een grote contrabas per trein te reizen. Dus sprak ik mijn gidsen en beschermengelen aan en zei hen: Luister jongens, ik heb beloofd zo lang ik kan mijn entertainment werk te doen, maar geef me asjeblieft weer een auto, zodat ik dat werk ook kan blijven doen. En ja hoor, heel snel daarna kwam mijn neef, de zoon van mijn broer, langs en vertelde mijn ex, die tijdelijk weer in mijn huis woonde om het te verkopen, dat hij wel interesse had in een aantal erfstukken, antieke kasten en zo, die mijn vader nog had opgeknapt. Ik heb er een nachtje over geslapen en zette mijn 'geest' er op. 

De volgende ochtend wist ik hoe ik het moest doen. Geld vragen aan mijn neef, zie en zag ik niet zitten, maar omdat hij goed is met auto's en in die branche als monteur gewerkt heeft, stelde ik hem voor dat als hij een auto, voor een bepaald bedrag, voor mij kon regelen, dat hij dan de hele santekraam mee mocht nemen. En zo geschiedde. Dus een week of wat later had hij er een geregeld en de deal was rond. En met die auto ben ik het hele land doorgereden naar allerlei optredens en ook nog naar Italië, toen mijn dochter daar haar eerste kindje ter wereld had gebracht. Een dag voor mijn verjaardag. Dus op mijn verjaardag zaten mijn vriendin, mijn ex vrouw en ik in de auto naar San Remo in noord Italië. 

Die auto was precies wat ik nodig had. Een oudje, maar wel een goed oudje. Of ik hem kan blijven rijden is nu even twijfelachtig, omdat hij gekeurd moet worden en ik daar gewoon het geld niet voor heb. Maar het is voor een goed doel, want het hoort er kennelijk gewoon bij. Er komt op een andere manier weer vervoer. Ik heb er alle vertrouwen in. Tijd voor een tekening.

Getekend voor het voorwoord voor de talencursussen.
Het spreekt voor zich dat de auto die mijn neef geregeld heeft, een degelijke wagen was, waar de contrabas ook in kon.

Eigenlijk zou ik nu gelijk weer een tekening willen plaatsen, maar ik vind dat grafisch niet verantwoord. Dus eerst nog wat tekst en dan de volgende tekening. 
Door zelf veelvuldig innerlijke reizen te maken, al dan niet begeleid door een vakman/vrouw, is mijn antenne voor de andere kant van de sluier en mijn eigen lichamen, sterk vergroot. Veel problemen worden duidelijker als je ze vanuit je geestelijk lichaam bekijkt. Dat doe ik dus regelmatig, dan zie ik weer waar het voor is en wordt het hier in onze platte 3D wereld wat gemakkelijker te doen. 
"Is 3D plat?" hoor ik je denken. Ja, die is plat vergeleken bij de quantum dimensie die hierna komt. Er zijn mensen die niet zo veel willen of durven vragen aan de engelen of de heiligen, de meesters of meestervrouwen, maar zij zeggen gewoon dat je net zo vaak en veel kunt vragen wat je wilt, want ze zijn overal tegelijk. Je moet je bedenken dat alleen in onze wereld, zoals wij die bewust ervaren, alles begrensd en beperkt is. Dat is nodig om te doen dat we doen moeten voor onze Ziel, die in zijn/haar geheel niet hier aanwezig kan zijn, dus daarom maar een stukje stuurt en dat zijn wij, als mens. 

In principe staat alles wat we in alle levens ervaren hebben opgeslagen in onze persoonlijke databank, ook wel 'Akasha kronieken' genoemd. Daar kun je dus ook gewoon naar toe. Als je daar aan toe bent natuurlijk. Meestal moet je eerst behoorlijk wat werk verzet hebben voor je er bij kunt. Als je dat werk doet, dat wordt ook wel God's werk genoemd, dan kom je er vanzelf. Je moet er wel wat voor over hebben. Waarschijnlijk veel van je oude overtuigingen loslaten. Hoe lastig dat soms ook kan zijn, het is volledig de moeite waard. 
Er is een oude wijsheid die hier heel toepasselijk is: "Alles wat je afgenomen wordt, zal je weer gegeven worden." 
Waarschijnlijk wil je het meeste toch al niet meer terug hebben, maar als je het echt weer wilt hebben, dan krijg je het ook. Toen ik begin 2010, na drie jaar gescheiden te zijn geweest aan mijn gidsen en begeleiders/sters een nieuwe vriendin vroeg, een die net zoveel van mij houdt als ik van haar, was het na een paar maanden al zover. Tja, 'vraag en het zal gegeven worden.' Je hoeft het alleen maar te begrijpen en te aanvaarden, dan werkt het. Je kunt je voorstellen dat ik heel wat keren gevraagd heb of mijn neergaande spiraal klaar zou kunnen en mogen zijn. Maar al wat er gebeurde was niet wat ik vroeg. Ik kreeg het alleen op een, voor mij, betere manier. 
Alles komt namelijk op de best mogelijke manier naar je toe. Het is dus de kunst om de vraag goed te stellen. Dat brengt me bij het ogenschijnlijk moeiteloze succes dat sommige mensen hebben. In dit leven dan. Er is nog een universele wet en die zegt, vrij vertaald, 'alles wat bedoeld is te gebeuren zal ook daadwerkelijk gebeuren'. Dus als het jouw beurt is in dit leven te leren en te genieten van een succesvol leven, dan gebeurt dat ook. Kijk, mijn leven is dan tot nu toe geen succes in materiële zin, maar geestelijk heeft het me heel veel gebracht.... Tijd voor een tekening.

"Koning Elf"
7 februari 2009 ben ik aan deze tekening begonnen. Eerder al was ik begonnen de gesprekken die ik met deze elfenkoning had op te schrijven. 
Beter gezegd, ik schreef op wat hij/zij mij vertelde.

Op gevaar af dat jullie mij voor gek verklaren, schrijf ik dit toch. Ook deze tekening maakte ik terwijl ik contact had met Koning Elf. Ik moet er gelijk bij vermelden dat ik geen idee heb of het werkelijk een elf is of niet. Maar dat maakt mij niets uit. Ik vind en vond het heerlijk om deze gesprekken te voeren. En wat heel belangrijk is, is dat er nooit opdrachten gegeven worden, of dingen worden afgedwongen zo van" Als jij niet dit doet, dan..." Dit soort teksten duiden op ego. 
En dat ego moet je zien te overwinnen. Dat lijkt moeilijker dan het is. Je hoeft je alleen maar af te stemmen op je hoger bewustzijn. Train je gevoel. Luister met je hart. Probeer het met kleine dingen. Ik geef een voorbeeld. Als je in een winkel staat en je ziet daar iets wat je graag wilt hebben of iets wat je nodig hebt. Luister dan naar je gevoel. Knaagt er iets, of voelt het niet helemaal lekker, dan doe je er goed aan naar dat gevoel te luisteren, want dan is het niet goed, of niet nodig. Je ego zal in dat geval proberen de zaak te overschreeuwen en je 1000 redenen geven waarom je het artikel of wat het dan ook moge zijn, toch aan te schaffen. Als je dat toch doet, kijk dan hoe het voelt als je de winkel uitloopt. Voelt het lekker? 
Waarschijnlijk niet, je hebt je laten belazeren door je eigen ego. Geeft niets, je ego helpt je ook datgene te doen wat je moet doen om te leren. Het is een altijd aanwezige aanjager om in die situaties te komen, die nodig zijn voor jouw eigen ontwikkeling. 
Ik schiet al aardig op om mijn ego het zwijgen op te leggen. Sterker nog, hij doet vaak niet eens meer moeite om me te overtuigen. Doet het dat wel, dan weet ik dat ik aan de slag kan om te kijken wat er achter zit. 
En zo gaan we met ons allen verder tot we klaar zijn en wanneer dat is? Ik heb geen idee. Ik heb al best vaak gedacht dat ik al een heel eind op de goede weg was, en dat is ook zo, dat zijn we allemaal, maar dan gebeurde er toch weer iets waar ik nog niet of nauwelijks wat mee gedaan had. 
Dus ik kijk wel uit om te zeggen dat ik er ben. Want waar is dat. Er zijn. Het enige dat nodig is, is dat je bent. Dus niet 'Er Zijn", maar 'Zijn', meer is niet nodig. 
In de Zen heet dat in het NU leven. Dat is akelig lastig, dat kan ik je wel vertellen, zeker met een schuldenlast op je nek. Maar beetje bij beetje lost alles zich op. Als je het werk doet dat je doen moet, dan verdwijnen stuk voor stuk alle problemen. En dat werk doen is niet met je verstand, althans niet met je verstand alleen, maar je moet het in je gevoel krijgen. Daar, in je gevoel, liggen de oorzaken van frustraties, blokkades of hoe je ze wilt noemen, dus daar moet je ze ook oplossen en daar helpt geen geneesmiddel tegen. Dat kan niemand voor je doen, dat moet je zelf doen. Er is soms alleen een beetje hulp van buiten nodig, zoals ik gezocht heb bij de zwaardere 'problemen' die ik had. Niet zij hebben het opgelost, ze hebben mij geholpen het zelf op te lossen. Dat wordt ook wel 'Healen' genoemd. Ik hou er niet van om dergelijke dingen in het engels te zeggen, maar helen heeft in het Nederlands ook een negatieve betekenis. Helen is het handelen in gestolen goederen, maar ook genezen, heel worden. dat is wat we hier op aarde aan het doen zijn en we mogen er zo lang over doen als we willen. Tot slot nog een tekening.

Zoals ik in het bijschrift al schreef; wat deze tekening voor mij betekent weet ik nu. Dat wist ik niet toen ik de tekening maakte. Ik kijk nu heel anders naar mijn oude tekeningen dan ik eerst deed. Ik zie ze als het ware voor het eerst. In ieder geval met meer betekenis.

Groet van mij en tot de volgende steen